- qıvrılmış
- f. sif. Qıvrım; qıvrım hala düşmüş. Kişinin üz-gözünü qıvrılmış qara tük basmış, yanaqlarını və alnını sarı bir ləkə tutmuşdu. S. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qıvrıq — sif. Qıvrılmış, qıvrılmış halda olan, qıvrım, buruq buruq. Qıvrıq saç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cüğd — ə. 1) bayquş; 2) başın arxa tərəfində düyünlənmiş saç; 3) m. qıvrım, qıvrılmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
marpiç — f. ilan kimi qıvrılmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
piç — f. 1) buruq, burulmuş; 2) qıvrım, qıvrılmış; 3) dolaşıq, dolaşmış; 4) sarıq, sarınmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
piçidə — f. dolaşmış, bükülmüş, qıvrılmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürçin — f. qıvrılmış, çox qıvrım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
burulmuş — 1. f. sif. 1. Buruq hala gətirilmiş. Burulmuş məftil. // Qıvrılmış, eşilmiş. Burulmuş saç, bığ. 2. Burulub bərkidilmiş. Burulmuş kran, vint. 3. Gedərkən istiqamətini dəyişmiş, başqa tərəfə çevrilmiş. Sağa burulmuş araba. 2. f. sif. k. t.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qab-qazan — top. İçərisində xörək bişirilən və ya içinə xörək qoyulan mətbəx ləvazimatı. <Xortdan:> Görürsən neçəsi . . qabqazanın arasında, taxçalarda qıvrılmış yatıbdır. Ə. H.. <Arvad:> İndi mən qaragün məfrəşləri bağlayım, qab qazanı bağlayım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvrıltmaq — f. Qıvrıq hala gətirmək, qıvrılmış hala salmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvrıntı — is. Bir şeyin qıvrılmış, burulmuş yeri, bükük yeri, qıvrıq yeri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti